Τρύπιες στέγες
..............................
Μέσα από τρύπιες στέγες
χάνονται τα όνειρα ..
... Την ώρα που τα τηλεοπτικά δελτία
μέσα σε πορνό εικόνες -και ιλουστρασιόν ζωή
- ανάγγελλαν - διατάξεις - υπακοής
κατά τα αλλά
στο απέναντι μπαλκόνι
ένας μεροκαματιάρης που είχε παραλάβει πριν λίγο
το ξεπουλημένο χαρτί της απόλυσης
συναντιόνταν με την άσφαλτο
σε μια πορεία καθόδου χωρίς φρένα -
ένα κουβάρι ανθρώπων χτυπιόταν στο διπλανό πεζοδρόμιο.
Αξύριστα σαγόνια -ξεδοντιασμένα -κορμιά - σακατεμένα -
-ένας αναστεναγμός -
Ένας κόσμος χωρίς ανάμνηση ..
Δεν είχαν τι να φοβούνται πια ..
Είχαν σωθεί τα όνειρα - το ψωμί - η ελπίδα
στη μέση μιας ξεκοιλιασμένης πολιτείας
που ξερνοβόλαγε τα παιδιά της /.
ύστερα έμεινε η σιωπή –
τα ερειπωμένα πεζοδρόμια -
τα ξεδοντιασμένα στόματα της πείνας
και μια νεκρή φιγούρα -να φλυαρεί στο σύμπαν ..
Ένα δέντρο πιο κάτω ρίχνει τα τελευταία κίτρινα φύλλα του
σε μια τρύπια στέγη που δραπετεύουν τα όνειρα ..
με ένα κουβάρι άστεγους – παρατημένοι στη μοναξιά τους
κάτι σκυλιά γαυγίζουν τα όνειρα
βλέποντας τα - να δραπετεύουν -
αμετανόητα- προς τη λησμονιά /….
/..../
Ηρακλης
